Garazsız ve çıkar kaygısı olmaksızın bir insana değer vermek kadirşinaslığa, hakbilirliğe ve insanlar nazarında itibar görmeye, tevazu ve hoşgörü ile yücelmeye delalet eder.
Değersiz birine itibar etmek, süfli ve bayağı olanı değerli olana tercih etmeye, kıt akıllılığa ve insan kıymeti bilmemeye, İnsanlara sırf dünyalığı yüzünden değer vermek ve saygı göstermek dinen ve aklen kıtlığa, dünya ve ahiret rezilliğine delalet eder.
Kendine değer verilmek güzel ahlak ve meziyetlere delalet eder.